zondag 31 mei 2015

Little Blue Trumpet

Vroeger snapte ik niet dat mensen die een andere taal spraken, elkaar verstonden. Ik vond dat zo gek. Ze deden vast net alsof, zo ingewikkeld praten met zo’n gekke tongval. Ik weet ineens wat ik dan ook dacht: "in hun hoofd denken ze gewoon in het Nederlands, dat kan niet anders." Ik wou dat ook kunnen, zo’n geheimtaal spreken. Dat is een beetje gelukt met een paar talen. Als je ze eenmaal een beetje spreekt, ben je vergeten hoe het was toen je ze nog niet sprak. En dan vind je het normaal om die gekke taal te spreken.

Als iemand anders iets kan, wat dan ook, dan vind ik dat meestal helemaal niet gewoon. HOE kunnen ze dat nou kunnen? Ik kan iemand’s vaardigheden echt bewonderen. Je weet dat niemand zomaar een stapeltje knappigheden heeft meegekregen bij zijn geboorte. Dat niemand zich in 1 dag tot professioneel schilder, patissier, vertaler, docent, moeder heeft ontwikkeld. En dat niemand dat zonder ongelofelijk hard vallen en dapper opstaan heeft gedaan. Daarom wil bijna niemand met iemand anders’ succes of teleurstelling ruilen, omdat je geen zin hebt in dat voortraject van vallen en opstaan. Nog afgezien van wat er daarna komt.  

Als je zelf iets kunt, vind je dat meestal wel gewoon. Dan vergeet je je voortraject van 20.000 uur copywriting of 400 preken of 6000 babyflesjes of 10.000 sokken opvouwen of 5000 avonden in zaaltjes staan voordat je voor de koning mag zingen of 100.000 kinderprikjes geven voordat je tropenarts bent. Ook die 100 immejurkies, hoe snel ze ook tevoorschijn kwamen, je kunt ze pas schrijven als alles al is gebeurd.

Enter The Little Blue Trumpet.

Voor alles wat ik heb gekund, kan, of nog ga kunnen, heb ik een trompet gekocht. Een mini-trompet in een mini-koffer. Heb de trompet in mijn lievelingskleur blauw gespoten en haar voorzichtig te drogen gehangen. Nu is ze klaar voor gebruik. 

Waarom een Little Blue Trumpet, waarom sowieso een trumpet?  Omdat er prachtige angelsaksische uitdrukking bij hoort. Blowing your own trumpet, gelukkig zijn met wat je hebt gekund, nu kunt en nog gaat kunnen. Daar is de Little Blue Trumpet voor. Voor waar je iemand anders blij mee maakt, een glimlach mee bezorgt, ontroert, helpt of mee aan het denken zet. En andersom.

The Little Blue Trumpet is met glans geslaagd voor mijn woordtest: de klank is mooi, de letters passen goed bij elkaar qua vorm en volgorde en het zegt lekker, Little Blue Trumpet. Terwijl ik dit schrijf, zie ik pas de overeenkomst in klankvolgorde met immejurkie.

The Little Blue Trumpet Ik weet van waar ze is gekomen. Ik wacht op de verrassinkjes die ze uit het toeterbord tevoorschijn laat komen. In d'r trumpetuppie. Zoals we haar kennen.